Hava Yakıt Oranı Nedir ve Motordaki Önemi?

Benzinli Motorlarda Hava-Yakıt Oranı Nedir ve Neden Önemlidir?

Karbüratör: Karbüratör Teorisi

Karbüratör, ‘Karbürasyon’ prensibi ile çalışan hidro-mekanik bir cihazdır. ‘Karbürasyon’ terimi, benzin yakıtının daha küçük parçacıklara bölünmesi anlamına gelir. Bu, yanma sürecinde yanmaları için hava ile karışmalarını sağlar. Karbüratör, yakıtın atomize olmasına ve buharlaşmasına yardımcı olur ve onu değişen oranlarda hava ile karıştırır. Bu, otomotiv motorunun değişen ihtiyaçlarına uygun ideal bir hava-yakıt oranı sağlar.

Buharlaşma, yakıt durumunu sıvıdan buhara (ısı ile) değiştirdiğinde meydana gelir. Bununla birlikte, yakıtın mekanik parçalanması gerçekleştiğinde atomizasyon meydana gelir. Karbüratörün rolü burada devreye giriyor. İdeal olarak, bir karbüratör, tamamen buharlaşmış yakıt ve hava karışımını motorun emme manifolduna uygun oranda geçirmelidir. Yüksek derecede buharlaşma elde etmek için üreticiler sistemlerinde ısıtmalı emme manifoldları ve/veya sıcak noktalar kullanırlar. Ayrıca, sıkıştırma stroku yüksek sıcaklık ve basınç oluşturur. Böylece, yakıtın tamamen buharlaşmasını sağlamak için ek ısı sağlar.

Bir Karbüratörde Hava-Yakıt Oranı Nedir?

Karbüratörün ana işlevi, yakıtı hava ile mükemmel bir oranda karıştırmaktır. Bunu motorun hız ve yük koşullarına göre yapar. Teorik olarak, ideal karışım 15 kısım hava ve 1 kısım benzin yakıtı içerir. Böylece 15:1 hava-yakıt oranını sağlar. Ancak karbüratör her zaman ideal hava-yakıt oranını tutarlı bir şekilde sağlayamaz. Bu, havaya göre fazla miktarda yakıtla sonuçlanır. Bu nedenle, mühendisler daha sonra Benzinli Motorlardan daha iyi verim elde etmek için Yakıt Enjeksiyon sistemlerini tasarladılar.

Her zaman 15:1’lik bu mükemmel hava-yakıt oranını elde etmek gerekir. Bunun nedeni, karışımdaki havanın yakıtın tamamen yanması için gereken oksijeni sağlamasıdır. Hava çok azsa, yanma için yetersiz oksijen sağlar. Bu, yanmamış yakıtın egzoz borusunu salmasına ve boşa gitmesine neden olur. Fazla hava varsa, daha fazla oksijen sağlar. Bu, güç kaybına neden olan yavaş ve düzensiz yanmaya neden olur.

Karbüratörlü Motorda Hava-Yakıt Oranının Önemi:

Hava ve yakıt, yanmanın gerçekleştiği çeşitli oranlarda karışır. Motor çalışma koşulları, değişen hava-yakıt oranı/karışım aralığını gerektirir. Bu aralığın sınırları yanmanın üst ve alt sınırları olarak bilinir. Alt sınır ağırlıkça 7-10 kısım hava ile 1 kısım yakıt arasındadır (7:1 – 10:1 – zengin karışım), bu da motorun rölantide çalışması için zar zor yeterlidir. Üst sınır, ağırlıkça yaklaşık 19-20 kısım hava ile 1 kısım yakıttan oluşur (20:1 – fakir karışım). Ortalama bir ‘seyir’ operasyonu, 15:1 ile 17:1 arasında ideal bir hava yakıt oranına ihtiyaç duyar.

Maksimum güç ve hızlı hızlanma/sollama elde etmek için motorun ‘zengin’ bir karışıma ihtiyacı vardır. Ağırlıkça yaklaşık 12-13 kısım hava, 1 kısım yakıttır (12-13:1 hava yakıt oranı). Ayrıca, soğuk bir motoru çalıştırırken, ‘choke’un sağladığı zengin karışıma ihtiyaç duyar. Ancak, maksimum yakıt ekonomisi elde etmek için motorun 16:1 ila 17:1 gibi daha fakir bir hava-yakıt oranına ihtiyacı vardır. 19-20:1 hava yakıt oranı, bazı karbüratörlerin sağladığı ‘Ultra Yalın Karışım’ olarak bilinir. Ancak bu karışım yavaş ve düzensiz bir şekilde yanar. Böylece güç kaybına neden olur.

Bu nedenle, modern bir karbüratör, motorun değişen çalışma taleplerini karşılamak için uygun oranlarda hava-yakıt karışımını otomatik olarak sağlamalıdır.

Sıkça Sorulan Sorular?